VS jest akronimem dla konfrontacji dwóch światów projektowania graficznego, których nie określa całkowita przeciwległość raczej pewna równoległość, a może nawet symetria. Symetria talentu i równoległość innowacyjności powodują, że te dwa światy mimo że samorodne i różnorodne musiały wcześniej czy później zacząć ciążyć ku sobie, by w jakimś skrzyżować swoje trajektorie.

Zona Sztuki Aktualnej stanie się strefą przecięcia się trajektorii, po jakich przebiega rozwój najzdolniejszych projektantów graficznych młodego pokolenia. Zona stanie się przestrzenią konfrontacji, rywalizacji, ale też spotkania. Dwa światy równoległe zostaną zatem przybliżone do siebie z pewnym ryzykiem zderzenia. Konfrontacja najbardziej twórczych i oryginalnych projektantów musi doprowadzić do zderzenia. Ale zderzenie będzie jednocześnie niezwykłym zdarzeniem w polskim projektowaniu graficznym.

VS to w tym przypadku pojedynek dwóch mistrzów: mistrza typografii i mistrza piktografii. Można powiedzieć, że to właśnie różnica między tymi dwoma rodzajami grafii, wyznacza samo- i różnorodność światów, które mają się spotkać we wspólnej przestrzeni. Spotkanie to z jednej strony wymuszone jest zewnętrzną siłą, jaką jest wspólna wystawa, ale zdaje się istnieć również wewnętrzna siła przyciągania, jaką jest wspólna fascynacja polską tradycją druku funkcjonalnego, ustanowioną przez Władysława Strzemińskiego.

Dla Ryszarda Bienerta typografia jest narzędziem, dzięki któremu może się dokonać subtelna modulacja znaczenia, metaforyzacja tekstu, a w niektórych momentach nawet wyabstrahowanie znaczenia. Projektuje on zestawienia czcionek, znaków specjalnych, symboli graficznych, żeby tworzyć złożone układy, w których tekst staje autonomiczną kompozycją. Czasem układy te, wzorem drukarstwa funkcjonalnego swoją budową odzwierciedlają konstrukcję tekstu, innym razem ich autonomizacja doprowadzona jest do granicy nieczytelności. Słynne sformułowanie Jacquesa Derridy „Nie istnieje poza-tekst” w wydaniu Bienerta zyskiwałby nowy i przewrotny sens. Doświadczenie rzeczywistości staje się dla niego tekstem, ale jest to tekst mocniej lub słabiej zaszyfrowany w postać kryptogramów, których kompozycja obiecuje niewyczerpany zakres znaczeń.

Hakobo (Jakub Stępień) posiada niezwykłą zdolność uchwytywania obrazowego znaczenia słów, tworzenia ich graficznych symboli, całego uniwersum piktogramów, które są jego własnym systemem odczytywania i zapisywania jego doświadczenia rzeczywistości. To swoiste pismo obrazkowe operuje głównie siłą elipsy, siłą kondensacji znaczeń w znaku, obdarzonym niezwykłą właściwością obrazowego uogólnienia. Z tego też powodu wiele jego projektów znajduje się na pograniczu projektowania i sztuk wizualnych, ikoniczny nadmiar wprowadza w nie metaforyczny potencjał uwalniający niekontrolowane znaczenia.

O ile u Bienerta dokonuje się eksplozja tekstu w typograficznych układach, o tyle u Hakobo dokonuje się jego implozja w piktogramach. Działania obu projektantów wyzwalają wielkie zatem wielkie siły. Wspólna wystawa może zatem grozić wybuchem, wybuchem wyzwolonej kreatywności.

kurator: Kamil Kuskowski, współpraca kuratorska: Jarosław Lubiak

Ryszard Bienert: www.3-group.eu
Hakobo: www.hakobo.art.pl

Wystawa zorganizowana w ramach projektu Repozycjonowanie. Sztuka w rozwijającym się społeczeństwie współfinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Zona Sztuki Aktualnej
Tymienieckiego 3, Łódź
www.zona-art.pl

GODZINY OTWARCIA
14.10 (czw.): 15:00-21:00
15-17.10 (pt.-nd.): 10:30-18:00
od 18.10
wt.-pt.: 13:00-18:00
sb.-nd.: 10:30-18:00
pon.: zamknięte

wstęp wolny

Wystawa towarzysząca 4. Międzynarodowemu Festiwalowi Designu w Łodzi - Łódź Design Festival 2010.