Tytułowe "1+1-1" jest określeniem dla działania, którego wynikiem nie jest zwiększenie sumy bądź wartości dodanej. A zatem zdaje się ono nie realizować podstawowego celu, jaki muszą spełniać wszelkie działania w otaczającej nas ekonomii, także tej kulturowej. Można by raczej powiedzieć, że wynikiem jest tu samo działanie. Jego swoistą "algebrę" określa to, że jego wynik nie jest większy niż jego składniki oraz to, że w tej postaci może się ono powtarzać w nieskończoność.

W projekcie Karoliny Brzuzan i Piotra Adamskiego nie chodzi jednak o działanie matematyczne. Zadaniem, jakie sobie stawiają, jest analiza pewnego równania, którego stronami są nieopanowanie i rytm. Jest to analiza wysiłków kontrolowania tego, co niekontrolowane.

W przedstawionej na dwukanałowej projekcji wideo sytuacji rytm tików zagęszcza się w nieopanowany sposób, a całe zmaganie by zapanować nad gestami targającymi ciałem, nad wyrywającymi się z niego odgłosami zakończone jest nieoczekiwanym popadnięciem w sen. Zwykle sen oznacza wyłączenie świadomości, tu natomiast jest zawieszeniem tego, nad czym świadomość nie może zapanować. Przebudzenie oznacza wystawienie na to, co niemożliwe do skontrolowania.

Scena w projekcji wideo jest poruszająca, gdyż jej bohaterem jest człowiek, ale Karolinę i Piotra interesują ogólniejsze prawa pojawiania się tego, co nieopanowane. Badają je przez wystawienie na działanie, nad którym jego bohater nie panuje. W zagadkowym obiekcie artyści konstruują sytuację, w której sen w regularnym rytmie prowokowany jest działaniem chemicznej substancji. Bohaterem tego działania są muszki owocówki, które co określony czas opadają zmorzone narzuconym im snem. Chaotyczna ruchliwość muszek zostaje uśpiona.

To, co nieopanowane jest dla Brzuzan i Adamskiego tym, co najgłębiej naturalne (a co u ludzi ujawnia się w tikach niemożliwych do ukulturalnienia, w ich chaotycznej ruchliwości). O ile projekcja wideo jest pewną obserwacją, o ile obiekt z owocówkami jest "laboratoryjnym" eksperymentem, o tyle cień rzucony kawałem przemysłowej gumy na podłogę stanowi eksperyment niemalże "społeczny". Widzowie wystawieni zostają na działanie kształtu, który wywołuje zachowania ucieczkowe u pewnych stworzeń. Artyści eksperymentując z nieopanowanym odruchem ucieczki, prowokują sytuację, która może wymknąć się spod kontroli. Być może po to, by wybudzić nas z uśpienia, w jakim pogrąża nas kultura.

kurator: Kamil Kuskowski, współpraca: Jarosław Lubiak

Wystawa zorganizowana w ramach projektu Repozycjonowanie. Sztuka w rozwijającym się społeczeństwie współfinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Zona Sztuki Aktualnej
Tymienieckiego 3, Łódź
www.zona-art.pl

GODZINY OTWARCIA
sb. po wernisażu: 12:00-16:00
wt., śr., pt.: 12:00-17:00
czw.: 12:00-19:00
7-9.05 (pt.-nd.): 11:00-20:00
11-14.05 (wt.-pt.): 14-18

Za pomoc w organizacji wystawy dziękujemy Pani Barbarze Dzięcioł i firmie Opus Film.

Wystawa zrealizowana jako Nagroda Specjalna przyznana przez Fabrykę Sztuki w Łodzi i ZONĘ Sztuki Aktualnej podczas II edycji Festiwalu Sztuki Młodych w Szczecinie "Przeciąg" w 2009.

Wystawa towarzysząca 9. Międzynarodowemu Festiwalowi Fotografii w Łodzi.