TEATR
Monodram „Zofia” Teatru Powszechnego z Warszawy w Art_Inkubatorze
GODZ. 19:30 / WSTĘP WOLNY / BEZPŁATNE REZERWACJE
miejsce: Art_Inkubator w Fabryce Sztuki, Scena, budynek C, ul. Tymienieckiego 3
Serdecznie zapraszamy na monodram „Zofia” Anny Wakulik w reżyserii Beniamina Bukowskiego i wykonaniu Małgorzaty Pieńkowskiej.
Ile trwa tydzień, jeśli składa się z nieustającej niedzieli?
Kim są starsze panie w tramwajach? Te, których powolne ruchy ironicznie komentują młodzi i zdrowi? Co myśli trzydziestolatka, gdy bawi się z dziećmi? Do czego tęsknią panie w domu starców? Co jest w głowie czterdziestolatki, która musi pogrzebać dzieci?
Zofia to historia jednego życia, w którym mieściło się żyć co najmniej kilka. To historia, która nie dzieje się w podręcznikach, tylko w pojedynczym istnieniu. To wreszcie historia tych, którzy musieli dać sobie radę z najcięższym zadaniem po wojennej zawierusze - z życiem.
Tekst inspirowany jest biografiami matek Powstańców Warszawskich (m.in. Zofii Rodowiczowej, matki porucznika Jana Rodowicza pseudonim "Anoda")
SPEKTAKL "ZOFIA" @ Facebook
Serdecznie zapraszamy na monodram „Zofia” Anny Wakulik w reżyserii Beniamina Bukowskiego i wykonaniu Małgorzaty Pieńkowskiej.
Ile trwa tydzień, jeśli składa się z nieustającej niedzieli?
Kim są starsze panie w tramwajach? Te, których powolne ruchy ironicznie komentują młodzi i zdrowi? Co myśli trzydziestolatka, gdy bawi się z dziećmi? Do czego tęsknią panie w domu starców? Co jest w głowie czterdziestolatki, która musi pogrzebać dzieci?
Zofia to historia jednego życia, w którym mieściło się żyć co najmniej kilka. To historia, która nie dzieje się w podręcznikach, tylko w pojedynczym istnieniu. To wreszcie historia tych, którzy musieli dać sobie radę z najcięższym zadaniem po wojennej zawierusze - z życiem.
Tekst inspirowany jest biografiami matek Powstańców Warszawskich (m.in. Zofii Rodowiczowej, matki porucznika Jana Rodowicza pseudonim "Anoda")
SPEKTAKL "ZOFIA" @ Facebook
Jak opowiedzieć o Zofii? Niezmiernie łatwo popaść w gotowe klisze, sięgając po martyrologiczną laurkę, albo – przeciwnie – lekkomyślnie odcinając się od niemodnego dzisiaj heroizmu. Prawdziwą sztuką jest odrzucenie tych prostych figur w poszukiwaniu autentyzmu ludzkiego doświadczenia. Tekst Ani Wakulik ucieka przed pułapkami uproszczeń. Ważniejsze są w nim moralne dylematy, poczucie odpowiedzialności i poczucie winy, nadzieja i rozpacz. I właśnie ten uniwersalizm staraliśmy się oddać w pracy nad spektaklem.
- Beniamin Bukowski, reżyser
Ile ludzi, tyle historii... Przestrzeń teatru pozwala przywrócić jedną z tych ważnych - historię opowiedzianą narracją matki Jana Rodowicza „Anody”, która na tydzień przed 27. urodzinami syna dowiedziała się, że zginął po upadku z okna IV piętra gmachu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Ta niezwykła, dramatyczna historia musiała trafić na deski teatru, dlatego o jej opowiedzenie poprosiliśmy panią Annę Wakulik.
Zofia mówi: „ Mój syn umarł. A pięć lat później drugi. Miał tyle lat co ty. Torturowali go. Powiedzieli: krwotok z tętnicy głównej spowodowany upadkiem z okna. Ale to nieprawda.”
Młodzi twórcy spektaklu, we współpracy z Małgorzatą Pieńkowską tworzą opowieść o doświadczeniu matek pokolenia Kolumbów. O traumie po śmierci dzieci, zakamarkach pamięci, przemijaniu i bezradności wobec wojny i stalinowskiego terroru.
W imieniu Narodowego Centrum Kultury zapraszam do obejrzenia monodramu Zofia. - Krzysztof Dudek, Dyrektor Narodowego Centrum Kultury
O „Zofii” POWIEDZIELI
Maciej Kędziak, Redaktor Naczelny Gali:
"...Siedziałem naprzeciwko sceny. W tak małej sali, przy kameralnej widowni, naprawdę czuć - jeśli nawet tego nie chcemy, (a znam takich, co się boją), że aktor jest głęboko w swojej roli. Albo z rolą - jak z najlepszym przyjacielem." za www.maciejkedziak.blogspot.com, Zofia, Małgorzata, Przyjaciel (11 maja 2015)
Kalina Rzeznik, redaktorka 34MAGAZINE:
"Monodram Zofia porusza - zarówno niełatwą tematyką, jak i autentycznością jej prezentowania. Stanowić będzie również nielada gratkę, dla miłośników gry aktorskiej na najwyższym poziomie oraz osób pragnących poczuć realne, przejmujące emocje" za www.34-magazine.com, "Zofia" w Teatrze Powszechnym - recenzja (maja 2015)
Barbara Michalczyk, redaktorka teatrakcje.pl:
"Cała postać została zbudowana na minimalizmie, a jednocześnie Pieńkowska intryguje swoją grą, wciąga i zmusza do jakiejś refleksji, jakkolwiek antypatyczna by ta Zofia nie była. Dopiero dzięki niej ta postać zyskuje jakieś ludzkie cechy, traci swą papierowość i patetyczność. I nawet znając z góry losy tej postaci, potrafi rozbudzić zainteresowanie" za www.teatrakcje.pl, Lament matkopolski (26 maja 2015)
Sylwia Krasnodębska, redaktorka Gazeta Polska Codziennie:
"Obraz wstrząsający. To właśnie próba pokazania tego, czego nie da się odpowiednio nazwać. Dramat matki, która traci dziecka. (...) genialna jest kreacja Małgorzaty Pieńkowskiej. A sam spektakl z pewnością wypełnia ważną misję. Jest elementem artystycznej mozaiki, która tworzy portret Polaków bezkompromisowo walczących o niepodległość Polski. I pokazuje wysoki koszt, jaki ponieśli nie tylko bohaterowie, ale i ich bliscy." za www.gpcodzienne.pl, Kiedy matka odchodzi od zmysłów (15 maja 2015)
Jacek Wakar, krytyk i redaktor Urody Życia:
"W ujęciu Małgorzaty Pieńkowskiej na pierwszym planie jest historia o utracie. Kiedy życie w jednym momencie traci sens, czym wypełnić sobie tysiące takich samych dni? Czy da się przestać karmić wspomnieniami? Pieńkowska zadaje te trudne pytania po cichu, nie próbuje zmienić monodramu w aktorski popis" za Uroda Życia, Głośny głos matki (lipiec 2015)
O TWÓRCACH
Anna Wakulik (ur. 1989 r.) - dramatopisarka. W latach 2012-2014 kierownik literacki Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Autorka sztuk Zażynki (Teatr Polski w Poznaniu, reż. Katarzyna Kalwat; The Royal Court Theatre w Londynie, reż. Caroline Steinbeis; sztuka była nominowana do London Evening Standard Theatre Awards 2013, zdobyła Nagrodę Dziennikarzy w konkursie Metafory Rzeczywistości, znalazła się w finale Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej), Bohaterowie (Teatr im. L. Solskiego w Tarnowie, reż. Ewelina Pietrowiak). Finalistka Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej za tekst Krzywy domek (2010), Wasza wysokość (2014), Dziki Zachód (2015). Laureatka konkursu dramaturgicznego Teatru Wybrzeże za tekst Elżbieta H. (2011). Publikowała w „Dialogu”. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013) i Marszałka Województwa Pomorskiego (2009, 2010, 2015).
Beniamin Bukowski (ur. 1991 r.) - student IV roku reżyserii teatralnej na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie i IV roku MISH Uniwersytet Jagielloński (filozofia, historia sztuki). Wyreżyserował spektakl Kaligula wg Alberta Camus z teatrem studenckim Remedium UJ (2012) i Wdowy Sławomira Mrożka w Teatrze Mazowieckim (2014). Finalista konkursu na debiut reżyserski w Teatrze Studio (2014). Półfinalista Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej za tekst Rzeczpospolita (albo W obozie wroga) (2014); finalista tegorocznej edycji z tekstem Niesamowici bracia Limbourg. Laureat kilkunastu konkursów literackich, m.in.: Grand Prix w ogólnopolskim konkursie poetyckim Następcy Herberta, I miejsce w konkursie rzeszowskiego Teatru Maska w kategorii dramat, I miejsce w jubileuszowym XXX ogólnopolskim Hyde Parku Literackim w kategorii proza. Publikował m.in. w "Więzi", "Nowej Okolicy Poetów", "Fragile", jego teksty ukazały się również w "Tygodniku Powszechnym", "Znaku" i "Arteriach". Dwukrotny stypendysta Stypendium Rektora PWST za wybitne osiągnięcia, stypendysta Stypendium Rektora UJ, stypendysta Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci.
Małgorzata Pieńkowska (ur. 1965 r.) - aktorka i producentka. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W latach 1988 - 1995 związana z Teatrem Polskim w Warszawie. W kolejnych latach (1996 - 2011) aktorka Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie. Gościnnie występowała na deskach Teatru Scena Prezentacje i Teatru Kwadrat. Zagrała w ponad 20-stu realizacjach Teatru Telewizji. Brała udział w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia oraz dubbingu. W 2012 r. wyprodukowała spektakl Więzi rodzinne Daniela Gordona, w którym gra jedną z głównych ról. Laureatka wielu nagród m.in. za rolę w przedstawieniu Czyste szaleństwo na VI Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi, nagroda TVP za rolę w Teatrze Telewizji Księżyc świeci nieszczęśliwym.
Wywiad z twórcami dla radia eNCek (m.in. autorka Anna Wakulik, aktorka Małgorzata Pieńkowska)
https://soundcloud.com/encek-radio/monodram-zofia-w-teatrze-powszechnym#t=5:02
Dodatkowe materiały o Zofii są umieszczone w serwisie YouTube m.in. na kanale Małgorzaty Pieńkowskiej
http://www.youtube.com/user/GosiaPienkowska
Link promujący „Zofię”
https://youtu.be/K9GsLdKOmk0
Tekst inspirowany Zofią Rodowicz, matką Jana Rodowicza ps. „Anoda” – harcerza, żołnierza Szarych Szeregów i AK oraz Delegatury Sił Zbrojnych, porucznika.
Więcej o Janie Rodowicz: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Rodowicz
data: 15 listopada 2015
godzina: 19:30
miejsce: scena w Art_Inkubatorze w Fabryce Sztuki w Łodzi, budynek C, ul. Tymienieckiego 3
wstęp bezpłatny
rezerwacja miejsc: chorea.warsztaty@gmail.com
Po spektaklu zapraszamy na spotkanie i rozmowę z twórcami przedstawienia.
„Zofia”
Anna Wakulik
Reżyseria: Beniamin Bukowski
Kostiumy: Elżbieta Radke
Muzyka: Aleksandra Goetzen
Światło: Maciej Majchrzak
Obsada: Małgorzata Pieńkowska
Czas spektaklu: 60 minut bez przerwy.
Producent: Narodowe Centrum Kultury
Producent wykonawczy: MA PRODUCTION
Premiera monodramu „Zofia” odbyła się 9 maja br. w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie
- Beniamin Bukowski, reżyser
Ile ludzi, tyle historii... Przestrzeń teatru pozwala przywrócić jedną z tych ważnych - historię opowiedzianą narracją matki Jana Rodowicza „Anody”, która na tydzień przed 27. urodzinami syna dowiedziała się, że zginął po upadku z okna IV piętra gmachu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Ta niezwykła, dramatyczna historia musiała trafić na deski teatru, dlatego o jej opowiedzenie poprosiliśmy panią Annę Wakulik.
Zofia mówi: „ Mój syn umarł. A pięć lat później drugi. Miał tyle lat co ty. Torturowali go. Powiedzieli: krwotok z tętnicy głównej spowodowany upadkiem z okna. Ale to nieprawda.”
Młodzi twórcy spektaklu, we współpracy z Małgorzatą Pieńkowską tworzą opowieść o doświadczeniu matek pokolenia Kolumbów. O traumie po śmierci dzieci, zakamarkach pamięci, przemijaniu i bezradności wobec wojny i stalinowskiego terroru.
W imieniu Narodowego Centrum Kultury zapraszam do obejrzenia monodramu Zofia. - Krzysztof Dudek, Dyrektor Narodowego Centrum Kultury
O „Zofii” POWIEDZIELI
Maciej Kędziak, Redaktor Naczelny Gali:
"...Siedziałem naprzeciwko sceny. W tak małej sali, przy kameralnej widowni, naprawdę czuć - jeśli nawet tego nie chcemy, (a znam takich, co się boją), że aktor jest głęboko w swojej roli. Albo z rolą - jak z najlepszym przyjacielem." za www.maciejkedziak.blogspot.com, Zofia, Małgorzata, Przyjaciel (11 maja 2015)
Kalina Rzeznik, redaktorka 34MAGAZINE:
"Monodram Zofia porusza - zarówno niełatwą tematyką, jak i autentycznością jej prezentowania. Stanowić będzie również nielada gratkę, dla miłośników gry aktorskiej na najwyższym poziomie oraz osób pragnących poczuć realne, przejmujące emocje" za www.34-magazine.com, "Zofia" w Teatrze Powszechnym - recenzja (maja 2015)
Barbara Michalczyk, redaktorka teatrakcje.pl:
"Cała postać została zbudowana na minimalizmie, a jednocześnie Pieńkowska intryguje swoją grą, wciąga i zmusza do jakiejś refleksji, jakkolwiek antypatyczna by ta Zofia nie była. Dopiero dzięki niej ta postać zyskuje jakieś ludzkie cechy, traci swą papierowość i patetyczność. I nawet znając z góry losy tej postaci, potrafi rozbudzić zainteresowanie" za www.teatrakcje.pl, Lament matkopolski (26 maja 2015)
Sylwia Krasnodębska, redaktorka Gazeta Polska Codziennie:
"Obraz wstrząsający. To właśnie próba pokazania tego, czego nie da się odpowiednio nazwać. Dramat matki, która traci dziecka. (...) genialna jest kreacja Małgorzaty Pieńkowskiej. A sam spektakl z pewnością wypełnia ważną misję. Jest elementem artystycznej mozaiki, która tworzy portret Polaków bezkompromisowo walczących o niepodległość Polski. I pokazuje wysoki koszt, jaki ponieśli nie tylko bohaterowie, ale i ich bliscy." za www.gpcodzienne.pl, Kiedy matka odchodzi od zmysłów (15 maja 2015)
Jacek Wakar, krytyk i redaktor Urody Życia:
"W ujęciu Małgorzaty Pieńkowskiej na pierwszym planie jest historia o utracie. Kiedy życie w jednym momencie traci sens, czym wypełnić sobie tysiące takich samych dni? Czy da się przestać karmić wspomnieniami? Pieńkowska zadaje te trudne pytania po cichu, nie próbuje zmienić monodramu w aktorski popis" za Uroda Życia, Głośny głos matki (lipiec 2015)
O TWÓRCACH
Anna Wakulik (ur. 1989 r.) - dramatopisarka. W latach 2012-2014 kierownik literacki Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Autorka sztuk Zażynki (Teatr Polski w Poznaniu, reż. Katarzyna Kalwat; The Royal Court Theatre w Londynie, reż. Caroline Steinbeis; sztuka była nominowana do London Evening Standard Theatre Awards 2013, zdobyła Nagrodę Dziennikarzy w konkursie Metafory Rzeczywistości, znalazła się w finale Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej), Bohaterowie (Teatr im. L. Solskiego w Tarnowie, reż. Ewelina Pietrowiak). Finalistka Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej za tekst Krzywy domek (2010), Wasza wysokość (2014), Dziki Zachód (2015). Laureatka konkursu dramaturgicznego Teatru Wybrzeże za tekst Elżbieta H. (2011). Publikowała w „Dialogu”. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013) i Marszałka Województwa Pomorskiego (2009, 2010, 2015).
Beniamin Bukowski (ur. 1991 r.) - student IV roku reżyserii teatralnej na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie i IV roku MISH Uniwersytet Jagielloński (filozofia, historia sztuki). Wyreżyserował spektakl Kaligula wg Alberta Camus z teatrem studenckim Remedium UJ (2012) i Wdowy Sławomira Mrożka w Teatrze Mazowieckim (2014). Finalista konkursu na debiut reżyserski w Teatrze Studio (2014). Półfinalista Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej za tekst Rzeczpospolita (albo W obozie wroga) (2014); finalista tegorocznej edycji z tekstem Niesamowici bracia Limbourg. Laureat kilkunastu konkursów literackich, m.in.: Grand Prix w ogólnopolskim konkursie poetyckim Następcy Herberta, I miejsce w konkursie rzeszowskiego Teatru Maska w kategorii dramat, I miejsce w jubileuszowym XXX ogólnopolskim Hyde Parku Literackim w kategorii proza. Publikował m.in. w "Więzi", "Nowej Okolicy Poetów", "Fragile", jego teksty ukazały się również w "Tygodniku Powszechnym", "Znaku" i "Arteriach". Dwukrotny stypendysta Stypendium Rektora PWST za wybitne osiągnięcia, stypendysta Stypendium Rektora UJ, stypendysta Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci.
Małgorzata Pieńkowska (ur. 1965 r.) - aktorka i producentka. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W latach 1988 - 1995 związana z Teatrem Polskim w Warszawie. W kolejnych latach (1996 - 2011) aktorka Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie. Gościnnie występowała na deskach Teatru Scena Prezentacje i Teatru Kwadrat. Zagrała w ponad 20-stu realizacjach Teatru Telewizji. Brała udział w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia oraz dubbingu. W 2012 r. wyprodukowała spektakl Więzi rodzinne Daniela Gordona, w którym gra jedną z głównych ról. Laureatka wielu nagród m.in. za rolę w przedstawieniu Czyste szaleństwo na VI Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi, nagroda TVP za rolę w Teatrze Telewizji Księżyc świeci nieszczęśliwym.
Wywiad z twórcami dla radia eNCek (m.in. autorka Anna Wakulik, aktorka Małgorzata Pieńkowska)
https://soundcloud.com/encek-radio/monodram-zofia-w-teatrze-powszechnym#t=5:02
Dodatkowe materiały o Zofii są umieszczone w serwisie YouTube m.in. na kanale Małgorzaty Pieńkowskiej
http://www.youtube.com/user/GosiaPienkowska
Link promujący „Zofię”
https://youtu.be/K9GsLdKOmk0
Tekst inspirowany Zofią Rodowicz, matką Jana Rodowicza ps. „Anoda” – harcerza, żołnierza Szarych Szeregów i AK oraz Delegatury Sił Zbrojnych, porucznika.
Więcej o Janie Rodowicz: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Rodowicz
data: 15 listopada 2015
godzina: 19:30
miejsce: scena w Art_Inkubatorze w Fabryce Sztuki w Łodzi, budynek C, ul. Tymienieckiego 3
wstęp bezpłatny
rezerwacja miejsc: chorea.warsztaty@gmail.com
Po spektaklu zapraszamy na spotkanie i rozmowę z twórcami przedstawienia.
„Zofia”
Anna Wakulik
Reżyseria: Beniamin Bukowski
Kostiumy: Elżbieta Radke
Muzyka: Aleksandra Goetzen
Światło: Maciej Majchrzak
Obsada: Małgorzata Pieńkowska
Czas spektaklu: 60 minut bez przerwy.
Producent: Narodowe Centrum Kultury
Producent wykonawczy: MA PRODUCTION
Premiera monodramu „Zofia” odbyła się 9 maja br. w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie
Fabryka Sztuki w Łodzi Tymienieckiego 3
90-365 Łódź
tel.: +48 42 646 88 65
fax: +48 42 207 35 79
info@fabrykasztuki.org
::: więcej informacji
90-365 Łódź
tel.: +48 42 646 88 65
fax: +48 42 207 35 79
info@fabrykasztuki.org
::: więcej informacji
- LDZ Alternatywa
/od 2008/ - Retroperspektywy
/od 2010/ - Art_Inkubator
/od 2014/ - Twórcze Warsztaty
/od 2015/ - #przepraszamy, że w czwartek
/od 2017/ - Kropka + Kreska
/od 2017/ - Latawiec i trąbka
/od 2017/ - Modopolis
/od 2018/ - WCZEŚNIEJSZE PROJEKTY:
- St_Art_3
/2019/ - Perform_Tech
/2018/ - Malowane Ptaki
/2018/ - Rozbudowa systemu oświetlenia scenicznego
/2018/ - The nature of Things - Locality, Tradition, Innovation
/2018/ - St_Art 2
/2018/ - St_Art
/2017/ - Ło Matko Polko!
/2015/ - ETNOkreatywni
/2014-2017/ - OJ!CZYSTY - prowokacje tuwimowskie
/2014/ - UWAGA Człowiek! Napięcia miasta
/2013/ - Pograjka Łódzka
/2012-2013/ - 220 VOLT!
/2012-2013/ - Galeria PUNCTUM
/2012-2013/ - BEEznes
/2012/ - Ministerstwo Kreacji
/2012/ - FUNdusze na Kulturę
/2012/ - Akademia Twórczych Umiejętności
/2011, 2013/ - Scena Fabryka
/2011/ - Solaris. Prawda. Złudzenie
/2011/ - we are more
/2010-2013/ - O!to design
/2010/ - Wtorki w Fabryce Sztuki
/2009-2010/ - Biuro Podróży
/2009/ - Obraz w kadrze
/2009/ - Zona Sztuki Aktualnej
/2008-2011/ - Poza Horyzont
/2008-2009/ - Manewry Patriotyczne
/2007-2009/